Werkwijze

De hulp concentreert zich op de aanwezige opvoedingsproblematiek, waarbij kindfactoren een rol kunnen spelen, en richt zich daarnaast, indien nodig, ook op andere problemen in het gezin die van invloed zijn op de opvoedingssituaties. Hierbij valt te denken aan financiële en/of maatschappelijke problemen, relatieproblematiek bij de ouders of persoonlijkheidsproblematiek. De hulp is er dan vooral op gericht met ouders de juiste voorwaarden te creëren om deze problemen aan te pakken, bijvoorbeeld door gezamenlijk te zoeken naar passende aanvullende hulp. Wanneer er bij een ouder bijvoorbeeld sprake blijkt te zijn van onverwerkte jeugdtrauma’s, proberen we die ouder te bewegen om daar behandeling voor aan te gaan. Mensen herhalen vaak de patronen waarmee ze zijn opgegroeid. Wanneer dat disfunctionele patronen waren, is de kans groot dat die patronen (onbewust) worden overdragen op de kinderen. Om die patronen te doorbreken, is het belangrijk om oog te hebben voor de kern van het probleem.

Wat ons betreft is het in een hulpverleningstraject van essentieel belang om de jeugdigen/het gezin vanuit gelijkwaardigheid tegemoet te treden. We hanteren hierbij een respectvolle houding en zijn oprecht nieuwsgierig naar de persoon achter het gedrag. We zeggen wat we doen en we doen wat we zeggen, waarmee we betrouwbaar en voorspelbaar zijn. We zetten in op contact/relatie om van daaruit te werken aan de gestelde doelen. Bij het werken aan die doelen geven we de jeugdige/ouders vertrouwen en verantwoordelijkheid dat zij zelf dingen kunnen veranderen. Wanneer dit (logischerwijs) niet in 1 keer lukt, bekrachtigen we de poging en stimuleren we de jongere/ouders om het de volgende keer weer te proberen. Omgaan met tegenslagen en teleurstellingen horen ook bij het leven en niet alles is maakbaar.

Indien gewenst/passend bij de hulpvraag, betrekken we (uiteraard met toestemming van de jongere/het gezin) het sociale netwerk, om met hen te bespreken/bekijken wat zij voor de jongere/het gezin zouden kunnen betekenen.